Αρχείο ετικέτας Τύπος της Κυριακής

Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού

Εδώ υπάρχουν δυο άρθρα που έχω γράψει για τον «Σύλλογο Προστασίας Αγέννητου Παιδιού».

1

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΓΕΝΝΗΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ: ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Υπάρχουν σύλλογοι που λειτουργούν μόνο στα χαρτιά, ή περιστασιακά, κι άλλοι που επί μονίμου βάσεως επιτελούν σοβαρή και μεθοδική εργασία. Στη δεύτερη κατηγορία εμπίπτει αναμφίβολα ο Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού, φιλανθρωπικό σωματείο ανεξάρτητο, μη κερδοσκοπικό, (Ν.Π.Ι.Δ.), που διοικείται από εκλεγμένο εννεαμελές διοικητικό συμβούλιο. Για την τριετία 2001-2004 Πρόεδρος είναι η θεολόγος κ. Βαρβάρα Μεταλληνού, Αντιπρόεδροι ο νομικός κ. Νικόλαος Αντωνόπουλος και ο μαιευτήρας κ. Δημήτριος Παπαευαγγέλου και Γενική Γραμματέας η κ. Χάιδω Πελέκη.

Βασικό μέλημα του Συλλόγου είναι η πρόληψη των εκτρώσεων. «Ο Σύλλογός μας ιδρύθηκε το 1998 με σκοπό την προστασία της ζωής του εμβρύου και την ενεργή στήριξη της μητέρας, έγγαμης ή άγαμης, την προβολή πνεύματος αποτροπής των εκτρώσεων και την καλλιέργεια πνεύματος φιλοτεκνίας. Ενδιαφερόμαστε για τους γονείς και το κυοφορούμενο από τη στιγμή της συλλήψεώς του και ένα διάστημα μετά τη γέννησή του, γιατί πιστεύουμε πως η έκτρωση δεν είναι νίκη της γυναίκας αλλά ήττα», λέει η Γενική Γραμματέας κ. Χάιδω Πελέκη.

Για την επίτευξη του σκοπού του ο Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού εκδίδει και διανέμει δωρεάν, σε χιλιάδες αντίτυπα, ειδικά έντυπα σχετικά με τα έμβρυα και τις φάσεις της ανάπτυξής τους, τις επιπτώσεις της έκτρωσης, τις παροχές του Συλλόγου κ.τ.λ. Μέλη του έχουν διατελέσει παραγωγοί ενημερωτικών εκπομπών του Συλλόγου σε εκκλησιαστικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. Για την ενημέρωση του κοινού πραγματοποιούνται επίσης σεμινάρια πάνω σε θέματα οικογένειας, γενετικής, προγεννητικής αγωγής κ.τ.λ.

ΕΡΓΑ, ΟΧΙ ΛΟΓΙΑ

Εκτός από την ενημέρωση, στις εγκύους που έρχονται στο Σύλλογο για βοήθεια παρέχονται εντελώς δωρεάν πολλές και ποικίλες υπηρεσίες:
* Η Κοινωνική Λειτουργός του Συλλόγου δρα συμβουλευτικά και μεσολαβεί στους διάφορους φορείς για τις ανάγκες που έχει κάθε περιστατικό. Επίσης εκπαιδεύει και συντονίζει την ομάδα Εθελοντριών Κοινωνικής Πρόνοιας. Η κάθε εθελόντρια, μετά από επιμόρφωση στα Σεμινάρια Κοινωνικής Εργασίας, που οργανώνει ο Σύλλογος, αναλαμβάνει ένα ή περισσότερα περιστατικά. Σε συνεργασία με την Κοινωνική Λειτουργό, στέκεται δίπλα στο περιστατικό της σαν φίλη και προσφέρει συναισθηματική, ψυχολογική και πρακτική στήριξη και βοήθεια. Η πρακτική βοήθεια περιλαμβάνει κάποιες φορές συνοδεία στο γιατρό για ιατρικές εξετάσεις, βοήθεια στο σπίτι κ.α.
* Μαιευτήρες που συνεργάζονται με το Σύλλογο παρακολουθούν την πορεία της εγκυμοσύνης.
* Ο Σύλλογος καλύπτει τα έξοδα τοκετού σε Δημόσιο Μαιευτήριο εάν χρειάζεται.
* Νομικοί που συνεργάζονται με το Σύλλογο προσφέρουν νομικές συμβουλές.
* Έγκυοι με πρόβλημα στέγης φιλοξενούνται σε συνεργαζόμενους ξενώνες σε όλη την Ελλάδα και σε διαμερίσματα που δωρητές παραχωρούν στο Σύλλογο γι’ αυτό το σκοπό.
* Αναζητείται εργασία για τις μητέρες ή τους συζύγους-συντρόφους τους, σε συνεργασία με ιδιωτικούς και κρατικούς φορείς.
* Ειδικό τμήμα αναδοχής βρίσκει αναδόχους για βάπτιση των παιδιών, καθώς και ανθρώπους που επιθυμούν να καλύπτουν διάφορα έξοδα των παιδιών, όχι όμως να τα βαπτίσουν.
* Ο Σύλλογος εξασφαλίζει από ιδιωτικούς και κρατικούς φορείς είδη για τις μητέρες (πάνες, γάλατα, τρόφιμα, καινούργια ρούχα βρεφικά και εγκυμοσύνης, έπιπλα, φάρμακα, παιδικά καροτσάκια, δωροεπιταγές, είδη γάμου, βάπτισης κ.α.). Παραδίδει επίσης στις μητέρες μεταχειρισμένα είδη οικιακής χρήσης (ψυγεία, κουζίνες κτλ.) σε πολύ καλή κατάσταση. «Αυτή τη στιγμή δίνουμε είδη σε 120 περίπου μητέρες. Περισσότερο μας βοηθά ο ιδιωτικός τομέας», λέει η Ταμίας του Συλλόγου Καλλιόπη Λουκάκη. «Τα δύο τελευταία χρόνια μας βοηθά και το Υπουργείο Γεωργίας, με είδη από την Ευρωπαϊκή Ένωση – λάδι, γάλατα, ρύζι, ζυμαρικά – σε ποσότητα ανάλογη με τις γυναίκες που προστατεύουμε. Πάντως οι ανάγκες μας μεγαλώνουν διαρκώς, καθώς όλο και περισσότερες έγκυοι ζητούν τη βοήθειά μας».
* Διάφορες οικονομικές ανάγκες των μητέρων καλύπτονται με μηνιαία ή και έκτακτα χρηματικά βοηθήματα, που προέρχονται από δωρεές ιδιωτών, εκδηλώσεις (ταξίδια, συνεστιάσεις, συναυλίες κ.α) και από τα έσοδα των Εκδόσεων Εγρήγορση, που ανήκουν στο Σύλλογο και αποτελούν το μόνο σταθερό οικονομικό του πόρο.
* Στις προστατευόμενες μητέρες παρέχονται σεμινάρια πάνω σε διάφορα χρήσιμα θέματα, όπως π.χ. το σεμινάριο με πρακτικές οδηγίες για τη φροντίδα παιδιών 0 – 2 ετών από ειδικευμένη βρεφονηπιοκόμο – μέλος του Συλλόγου.
* Υπάρχει φροντίδα και για τα μεγαλύτερα παιδιά των προστατευόμενων μητέρων, που πάντα συμμετέχουν στις εορταστικές εκδηλώσεις και διανομές δώρων του Συλλόγου. Φέτος μάλιστα οργανώθηκε γι’ αυτά για πρώτη φορά το Ανοιχτό Εργαστήρι Χειροτεχνίας για παιδιά από 6 ως 12 ετών, όπου εθελόντριες του Συλλόγου έμαθαν στα παιδιά να κάνουν χριστουγεννιάτικες κατασκευές από «άχρηστα» υλικά.

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ «ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ»

Πρόσφατα ο Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού κατηγορήθηκε από φεμινιστικές ομάδες για «μεσαιωνικές» απόψεις που καταπατούν κεκτημένα δικαιώματα των γυναικών. Πρόκειται για το «δικαίωμα στην έκτρωση». Αφορμή, η κυκλοφορία από τον ΟΤΕ τηλεκάρτας του Συλλόγου με τις φράσεις «Πόσο κοστίζει μια έκτρωση; Μια ανθρώπινη ζωή». Η κ. Μεταλληνού αναφέρει: «Στην 4η αρχή της διακήρυξης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, τονίζεται ότι ‘στην φροντίδα και προστασία’, που θα παρέχεται στο παιδί και στη μητέρα, ‘περιλαμβάνεται και η ικανοποιητική προγεννητική και μεταγεννητική μέριμνα’. Η 8η αρχή διακηρύσσει: ‘Το παιδί θα είναι σε κάθε περίπτωση από τους πρώτους που θα απολαμβάνουν προστασία και περίθαλψη’. Μερικές από τις αξίες και τις πρακτικές που συνιστούν τον Πολιτισμό Ειρήνης, σύμφωνα και με τη διακήρυξη 2000 της Ουνέσκο, είναι ο ‘σεβασμός κάθε μορφής ζωής, σεβασμός των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του κάθε ανθρώπου’. Κι ακόμα, ‘η μή βία, απόρριψη της βίας σε όλες τις μορφές της και η επίτευξη δικαιοσύνης με την πειθώ και την κατανόηση’. Σε αυτά τα πλαίσια κινούμαστε κι εμείς και προασπίζουμε το βασικότερο δικαίωμα του ανθρώπου, το δικαίωμα στη ζωή. Η επιστήμη της Εμβρυολογίας δεν μας δίνει το δικαίωμα να αρνηθούμε ότι η εμβρυακή ηλικία είναι η πρώτη φάση της ζωής του ανθρώπου και μάλιστα η πιο δυναμική».
Η κα Πελέκη παρατηρεί: «Σε ραδιοφωνική εκπομπή για το συγκεκριμένο θέμα, οι πολέμιοι της τηλεκάρτας μας αγνοούσαν τις ανακαλύψεις της Γενετικής και επαναλάμβαναν διαρκώς ‘Δεν ξέρω αυτό, δεν έχω ακούσει για εκείνο… αλλά η έκτρωση δεν είναι φόνος’. Η αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής όμως είναι αυτό που είναι. Πώς θα υπερασπίσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν εθελοτυφλούμε σε τόσο σοβαρές παραβιάσεις τους; Είναι θλιβερό και απαράδεκτο, ‘αρμόδιοι’ να μιλούν αφοριστικά για θέματα, για τα οποία αποδεικνύεται ότι δεν έχουν ιδέα. Πάντως η Ένωση Επιστημόνων Γυναικών, η Ομάδα Αγάζηλος και πολλές άλλες γυναίκες, πήραν το μέρος μας». Και συνεχίζει: «Μια φεμινίστρια δήλωσε ότι για να λύσουμε το δημογραφικό μας πρόβλημα δεν χρειάζεται περιορισμός των εκτρώσεων, αλλά ελληνοποίηση των παιδιών των μεταναστών. Ντράπηκα με αυτά τα λόγια».
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με το ΔΣ του Συλλόγου, ότι όσοι σκέπτονται έτσι αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους ως αριθμούς, ως αναλώσιμα. Σίγουρα οι πρόγονοί μας δεν έχυσαν το αίμα τους για να μπορούμε να πετάμε τους απογόνους τους στα σκουπίδια, χωρίς να ενημερώνονται οι μητέρες για την έκτρωση, χωρίς να βοηθιούνται να την αποφύγουν… Έχουμε τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, οι εκτρώσεις – περίπου 400.000 ετησίως! – υπερβαίνουν τις γεννήσεις. Και λίγες να ήταν όμως, και να μην υπήρχε δημογραφικό πρόβλημα, δεν θα ήταν και πάλι φοβερό να βρίσκουν τέτοιο φρικτό θάνατο ανυπεράσπιστοι μικροί άνθρωποι – έστω και λίγοι; Επιπλέον, τα συμπτώματα του μετεκτρωτικού συνδρόμου είναι τόσα πολλά και τόσο επιζήμια, που η αύξηση των εκτρώσεων – που συνεπάγεται αύξηση των γυναικών που υποφέρουν από το σύνδρομο – αποτελεί κοινωνική πληγή. Όπως μας πληροφορούν επιστημονικές μελέτες, στα συμπτώματα περιλαμβάνονται τάση προς αλκοολισμό, ναρκομανία, αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Είναι τυχαία η αύξηση τέτοιων φαινομένων στη νεολαία, ενώ παράλληλα είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη σε εκτρώσεις κατά την εφηβεία;

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΕΥΡΥ ΚΟΙΝΟ

Δύσκολα προσεγγίζει το ευρύ κοινό ένας Σύλλογος που θέτει επί τάπητος το καυτό θέμα των εκτρώσεων, καθώς δεν διαθέτει πόρους για διαφήμιση. Εδώ και δύο χρόνια το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης απορρίπτει συστηματικά τα ραδιοτηλεοπτικά μηνύματα που o Σύλλογος υποβάλλει ως κοινωνικά μηνύματα, ώστε να μεταδίδονται δωρεάν. Έχουν απορρίψει μηνύματα όπως «αγκάλιασε με αγάπη το παιδί που θα φέρεις στον κόσμο», με το αιτιολογικό ότι «δεν ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις του νόμου»! Το 1998 εγκρίθηκε η μετάδοση για δύο μήνες του μηνύματος «το καλύτερο δημιούργημά σου είναι το παιδί σου. Για να σου χαμογελάσει πρέπει να το αφήσεις να γεννηθεί» με το σκεπτικό ότι πρόκειται όντως για κοινωνικό μήνυμα. Φέτος, το 2001, το ίδιο ακριβώς λεκτικό μήνυμα απορρίφθηκε «διότι δεν ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις του νόμου»…
Κατά καιρούς ο Σύλλογος πρωτοτυπεί στη διάδοση του μηνύματός του. Το Μάιο του 2001 οργάνωσε μεγάλη συναυλία κλασικής και σύγχρονης μουσικής, όπου εμφανίστηκαν αφιλοκερδώς πολλοί σολίστ και η νέα συνθέτης Μαρία Παπαρδάκη παρουσίασε το έργο της «Έρως-θάνατος» για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Όμως ο συνηθέστερος τρόπος πρόσβασης του Συλλόγου στο κοινό είναι η διανομή εντύπων του από εθελοντές. Τα έντυπά του διανέμονται και στους Ιερούς Ναούς, με ειδική άδεια της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Πληροφορίες γι’ αυτόν βρίσκονται στα βιβλία των Εκδόσεων Εγρήγορση, που κυκλοφορούν στα χριστιανικά βιβλιοπωλεία. Επίσης διαθέτει ιστοσελίδες στο Internet (http://www.unborn.gr) με λεπτομέρειες για το Σύλλογο και τους τρόπους με τους οποίους οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βοηθήσουν στο έργο του, αλλά και αξιόλογες έρευνες από όλο τον κόσμο.
Όταν διάφορα ΜΜΕ ζητούν να αναφερθούν το Σύλλογο, γίνεται προσεκτική επιλογή: «Το έργο μας είναι πολύ λεπτό και απαιτεί διακριτικότητα και εχεμύθεια. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να εκθέτουμε στα ΜΜΕ τις μητέρες που προστατεύουμε, για να αποκτήσουμε δημοσιότητα», λέει η Πρόεδρος. Και η Γενική Γραμματέας συμπληρώνει: «Καμιά φορά μας ζητούν να βγούμε σε μια εκπομπή όχι για να συζητήσουμε για το θέμα των εκτρώσεων, αλλά για να κατακρίνουμε τους γιατρούς που τις κάνουν. Δεν βρίσκω τίποτα εποικοδομητικό σε αυτό. Το θέμα δεν είναι να κατηγορούμε κάποιους, αλλά να βοηθηθεί ο κόσμος να μάθει πότε αρχίζει η ανθρώπινη ζωή, να βοηθηθεί να τη σέβεται».

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΓΚΥΩΝ

Η κοινωνική λειτουργός Σοφία Ψυχογιού παρατηρεί: «Στατιστικά τις περισσότερες φορές το πρόβλημα είναι ότι δεν βοηθά ο περίγυρος της εγκύου, είτε ανύπαντρης είτε παντρεμένης. Οι πατέρες συχνά εγκαταλείπουν, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις ξαναγυρνούν και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Για πολλούς πατέρες είναι σημαντικό το δικό τους περιβάλλον – η οικογένειά τους, οι φίλοι – να έχουν αποδεχτεί την κατάσταση. Υπάρχουν και περιστατικά όπου η μητέρα έχει πολύ καλές σχέσεις με τους γονείς του πατέρα αλλά όχι με τον ίδιο, και, όσο κι αν σας φανεί παράξενο, περιπτώσεις που την εγκυμοσύνη έχει προκαλέσει σκόπιμα ο άντρας για να κρατήσει την κοπέλα κοντά του.
Η στήριξη της εγκύου δεν είναι εύκολη υπόθεση, γιατί από τη φύση της η εγκυμοσύνη με τις ορμονικές μεταβολές που συνεπάγεται, προκαλεί ψυχολογικές και συναισθηματικές μεταπτώσεις. Πάντως σε γενικές γραμμές τα πάμε πολύ καλά και όταν το παιδί γεννιέται πια, η μητέρα δεν μπορεί να διανοηθεί πως θα ήταν αν δεν το είχε κρατήσει».
Φαίνεται πως πραγματικά η στήριξη του οικογενειακού περιβάλλοντος αναπληρώνεται με επιτυχία, αν κρίνουμε από τα λόγια νεαρής, άγαμης προστατευόμενης, μητέρας ενός χαριτωμένου αγοριού: «Όταν γέννησα ήταν στο μαιευτήριο και οι γονείς μου και η εθελόντριά μου», λέει. «Εγώ όμως ήθελα περισσότερο να δω την εθελόντριά μου. Μου είχε δώσει πολύ κουράγιο όλον αυτό τον καιρό».

ΑΝΑΓΚΕΣ

Η κοινωνική λειτουργός του Συλλόγου Αναστασία Παπαδοπούλου επισημαίνει: «Μερικές προστατευόμενες μητέρες χρειάζονται μόνο συμβουλευτική στήριξη. Τέτοια βοήθεια έχουμε προσφέρει σε 1000 γυναίκες αυτά τα 3 χρόνια. Άλλες όμως έχουν τεράστιες οικονομικές ανάγκες, χρωστάνε ενοίκια, ρεύμα, άλλες είναι πολύτεκνες που ζουν σε καταυλισμούς σεισμοπλήκτων. Βοηθάμε όσο μπορούμε βέβαια, είναι όμως σημαντικό για τη μητέρα να νιώθει ότι με την εργασία της στέκει στα δικά της πόδια κι ότι δεν εξαρτάται απόλυτα από τη βοήθειά μας… Εκτός από την έλλειψη ξενώνα, μεγάλο πρόβλημα είναι η έλλειψη ενός δικού μας παιδικού σταθμού όπου η μητέρα να αφήνει το μωρό για να εργαστεί, όταν η οικογένειά της δεν μπορεί να της το κρατήσει. Οι κρατικοί παιδικοί σταθμοί με τους οποίους συνεργαζόμαστε, δέχονται παιδιά από 8 μηνών, και δεν είμαστε σε θέση να πληρώσουμε ιδιωτικούς ώστε οι μητέρες που έχουν ανάγκη να εργαστούν ενώ το παιδί είναι π.χ. έξι μηνών».
Για την οικονομική στήριξη του Συλλόγου υπάρχουν λογαριασμοί στις τράπεζες ALPHA Πίστεως (123-002101-120879), Εμπορική (45261794) και Εθνική (065/296009-56). Οι δωρεές αυτές εκπίπτουν φορολογικά. Όμως η ταμίας κ. Λουκάκη – εθελόντρια η ίδια – τονίζει: «Τα χρήματα είναι απαραίτητα για το έργο μας, δεν είναι όμως αρκετά. Χρειάζόμαστε εθελοντές. Οι παρόντες εθελοντές και οι πέντε υπάλληλοι καθημερινά ξεπερνούν τον εαυτό τους. Γράψτε ότι όσοι επιθυμούν να προσφέρουν βοήθεια, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με το Σύλλογο (διεύθυνση Ηπείρου 28, Τ.Κ. 104 33 Αθήνα, τηλ. 210 88.28.788, FAX: 210 82.35.121, e-mail: unborn@unborn.gr). Τα γραφεία μας είναι ανοιχτά από Δευτέρα ως Παρασκευή, από τις 9 το πρωί ως τις 8 το βράδυ».

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Τύπος της Κυριακής» μια Κυριακή του Νοεμβρίου, ή του Δεκεμβρίου του 2001 (ένθετο «Ορθοδοξία και Ελληνισμός».)

2

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΓΕΝΝΗΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, ο καλύτερος φίλος του πελαργού

Mπορεί μια έγκυος, που πιέζεται από πρόσωπα ή/και καταστάσεις να κάνει άμβλωση, να βοηθηθεί καλώντας έναν αριθμό; Ναι, αν καλέσει στο 210 8828788 το Σύλλογο Προστασίας Αγέννητου Παιδιού (http://www.unborn.gr), ανεξάρτητο φιλανθρωπικό σωματείο, που από το 1998 στηρίζει τις μητέρες, έγγαμες ή άγαμες, και καλλιεργεί τη φιλοτεκνία.
Ο υπερδραστήριος αυτός Σύλλογος κυκλοφορεί έντυπα για την ανάπτυξη των εμβρύων και τις επιπτώσεις της έκτρωσης, παράγει ραδιοφωνικές εκπομπές, οργανώνει σεμινάρια, συναυλίες, διαγωνισμούς ζωγραφικής κ.α. Αναμένεται μάλιστα η κυκλοφορία CD με γνωστούς καλλιτέχνες (Κώστας Τουρνάς, Μελίνα Τανάγρη κ.α.)
Στις εξυπηρετούμενες εγκύους παρέχονται δωρεάν:
Ενημέρωση, συμβουλές και μεσολάβηση σε φορείς από Κοινωνικές Λειτουργούς.
* Συναισθηματική, ψυχολογική και πρακτική βοήθεια από εκπαιδευμένες Εθελόντριες.
* Παρακολούθηση της εγκυμοσύνης από μαιευτήρες.
* Νομικές συμβουλές από νομικούς.
* Κάλυψη εξόδων τοκετού σε Δημόσιο Μαιευτήριο.
* Φιλοξενία σε συνεργαζόμενους ξενώνες και διαμερίσματα που παραχωρούν δωρητές.
* Αναζήτηση εργασίας για τις μητέρες ή τους συζύγους-συντρόφους τους.
* Πρακτική βοήθεια (σε γάμο, μετακόμιση κ.α.).
* Εύρεση νονών, και ανθρώπων που επιθυμούν να βοηθούν οικονομικά τις οικογένειες χωρίς να βαπτίζουν.
* Καινούργια είδη από ιδιωτικούς και κρατικούς φορείς (πάνες, τρόφιμα, ρούχα βρεφικά και εγκυμοσύνης, έπιπλα, καροτσάκια, είδη γάμου, βάπτισης κ.α.), και μεταχειρισμένα είδη οικιακής χρήσης σε άριστη κατάσταση (ψυγεία κτλ) από ιδιώτες.
* Κάλυψη οικονομικών αναγκών με χρηματικά βοηθήματα, προερχόμενα από δωρεές, εκδηλώσεις (ταξίδια κ.α) και από τα έσοδα των εκδόσεων του Συλλόγου («Εκδόσεις Εγρήγορση»).
* Σεμινάρια (π.χ. πρακτικές οδηγίες για τη φροντίδα μωρών).
Οι υπηρεσίες παρέχονται μέχρι το παιδί να γίνει δύο ετών, εκτός από ειδικές περιπτώσεις όπου το όριο παρατείνεται.

Το παρόν δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παπάγου Πολιτεία», στο τεύχος των Χριστουγέννων του 2003.

Οι «Χριστοί» σταματούν στα… Βαλκάνια

H καταστροφολογία που είχε αναπτυχθεί εν αναμονή της αλλαγής χιλιετίας έχει κοπάσει αρκετά, όμως οι επίδοξοι «σωτήρες» παλεύουν ακόμη να κυριαρχήσουν στη διεθνή θρησκευτική υπεραγορά της νέας χιλιετίας. H Ευρώπη και μάλιστα τα Βαλκάνια, περιοχή πολιτικά και θρησκευτικά ταραγμένη από διάφορους παράγοντες και με μεγάλη γεωπολιτική σημασία, αποτελούν χώρο δράσης για πολλούς από αυτούς. Φαίνεται όμως, ότι η επέλασή τους δεν έχει μόνο «θρησκευτικούς» σκοπούς…

ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα δρουν τουλάχιστον 2000 κινήσεις, από τις οποίες έχουν καταγραφεί επίσημα περίπου 1100. Οι διάφοροι «δάσκαλοι» δικτυώνονται ποικιλοτρόπως. Το ελληνικό τμήμα του ινστιτούτου Τζεόμιν π.χ. λειτουργεί σαν κλειστή ομάδα όπου τα μέλη φέρνουν γνωστούς τους, ενώ ο Ισραηλινός που το δημιούργησε και το επιβλέπει πηγαινοέρχεται μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ σχετικά αθόρυβα. Άλλοι ξεκινούν θορυβώδεις, πολυδιαφημισμένες περιοδείες με διαλέξεις, συνοδεία οπαδών και σκηνικών. Παράδειγμα η Βιετναμέζα «ανώτατη διδασκάλισσα» Τσινγκ Χάι, που πρωτοεμφανίστηκε στις 20 Μαίου του 1999 σε κεντρικό αθηναϊκό ξενοδοχείο, στολισμένη και μακιγιαρισμένη στην τρίχα, για «να ευλογήσει τα Βαλκάνια». Η τότε τουρνέ της περιελάμβανε τις χώρες Ισπανία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Πολωνία, Ρωσία, Αρμενία, Βουλγαρία, Ιταλία, Ουγγαρία, Φινλανδία, Σουηδία, Μεγάλη Βρεττανία και Ιρλανδία. Χώρες που στην πλειοψηφία τους, με τον α΄ ή β΄ τρόπο, εμπλέκονταν στους βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας. Oι εκατόν είκοσι οπαδοί, που την συνόδευαν με τρία βαν και κατέλαβαν κυριολεκτικά το ξενοδοχείο, έστησαν σε μισή μέρα την εκδήλωση δουλεύοντας εθελοντικά, χωρίς αμοιβή, πληρώνοντας οι ίδιοι τα έξοδα διαμονής τους. Το προσεγμένο σκηνικό της διάλεξης περιελάμβανε αρχαιοελληνικού τύπου κολώνες από αφρολέξ, με την επιγραφή «Ανώτατη διδασκάλισσα Τσινγκ Χάι – φώτιση – άμεση σωτηρία». Η «διδασκάλισσα» προσέφερε δωρεάν «μύηση», όμως ο εμπορικός σκοπός ήταν πασιφανής: στον κόσμο που την περίμενε πρόβαλαν διαφάνειες με κοσμήματα βουδιστικής εμπνεύσεως που εκείνη σχεδιάζει, συνοδεία απαλής μουσικής. Τα κοσμήματα, τα ρούχα, καθώς και πίνακες που ζωγραφίζει η ίδια, πωλούνταν έξω από την αίθουσα σε αστρονομικές τιμές.
Όσοι ακολουθούν την Χάι σ’ αυτές τις τουρνέ που θυμίζουν περιοδεία ροκ σταρ, πιστεύουν ότι εργάζονται για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, όπως πιστεύει η πλειοψηφία των οπαδών τέτοιων ομάδων. Έτσι ο Ιρλανδός κάμεραμαν Πάτρικ δήλωσε «περήφανος που υπηρετεί χωρίς αμοιβή αυτό το σκοπό», επειδή «όταν ζούσε ο Χριστός, έδινε αυτός τη μύηση. Τώρα τη δίνει η διδασκάλισσα, γιατί αυτή είναι «ζωντανός διδάσκαλος». Υπάρχει η αποστολική διαδοχή, αλλά μετά από τόσους αιώνες η ενέργειά της είναι πολύ μικρή. Ακόμα και οι Ινδοί γκουρού που έχουν πιο άμεση διαδοχή από το δάσκαλό τους, δίνουν μύηση κατώτερη από αυτήν της «διδασκάλισσας»».
Κλασική μέθοδος δικτύωσης είναι και το «ψάρεμα» μελών μέσω σεξουαλικών σχέσεων, που εφαρμόζουν κυρίως τα «παιδιά του Θεού» του Μο. Τελευταία δοκιμάζονται νέες πρακτικές, όπως η στρατολόγηση αγνώστων μέσω Ίντερνετ. Έτσι πολλοί Έλληνες χρήστες του Διαδικτύου έχουν λάβει το ακόλουθο μήνυμα: «Γεια σου, με λένε….. Ψάχνοντας διευθύνσεις στο Ίντερνετ βρήκα και τη δική σου. Από το 1990 είμαι ενεργό μέλος του ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και τον τελευταίο χρόνο στην Ελλάδα κάνουμε μία εκστρατεία συλλογής 1.000.000 υπογραφών διεκδικώντας τη σταδιακή μεταφορά των κονδυλίων από την Άμυνα στην Υγεία, την Παιδεία και την ποιότητα ζωής των Ελλήνων. Αυτή η εκστρατεία εντάσσεται σε μία προσπάθεια που γίνεται σε 85 χώρες και που ο τίτλος και ο στόχος της είναι «ένας κόσμος χωρίς πολέμους και βία». Στην Ελλάδα συνεργαζόμαστε με διάφορους φορείς όπως την ΟΛΜΕ (εκπαιδευτικοί), την πανελλήνια ένωση συλλόγων γονέων, δήμους της Αττικής, σχολεία της Αθήνας και της επαρχίας και Δημοτικά Συμβούλια Νεολαίας. Στόχοι μας στην κοινωνία:… ένα ανθρώπινο ον απαλλαγμένο από τους φόβους του, τις ανασφάλειές του, τις μνησικακίες, απελευθερωμένο από τον εγωισμό του, χαρούμενο και ανοιχτό σαν πραγματικός μικρός θεός που καθορίζει την πορεία του και ζει όπως του αξίζει. …για εμάς η συλλογή υπογραφών είναι μόνο η αρχή. Το θέμα δεν σταματά εδώ καθώς με αυτό τον τρόπο θα υπάρξουν κι άλλοι άνθρωποι που θα θελήσουν να δημιουργήσουν νέες σχέσεις με άλλους ανθρώπους ή συλλόγους και οργανώσεις». Ο παραλήπτης αυτού του μηνύματος δεν φαντάζεται ότι από πίσω κρύβεται η σκληρή γκουρουϊστική οργάνωση του Αργεντινού «Μεσσία» Σίλο (Mario Luis Rodriguez Cobos), που θεωρεί τον εκτός της οργάνωσής του κόσμο «γουρουνοκρατία». Ούτε βέβαια ξέρει ότι ο Σίλο, με πρόσχημα τη δημιουργία «μικρών θεών» και όπλο τεχνικές ελέγχου του νου, μετατρέπει τους οπαδούς του σε άβουλα όντα. Η παραπλανητική τακτική του «Ανθρωπιστικού κινήματος» έρχεται σε πλήρη συμφωνία με τις θέσεις του Λιβράγκα, ιδρυτή της Νέας Ακρόπολης: «Η προπαγάνδα πρέπει να προσφέρει εικόνα που να προσελκύει… χωρίς να υποψιάζεται κανείς πως οι άνθρωποι καλούνται να αλλάξουν τρόπο ζωής».
Παρά τον διαφορετικό τρόπο δικτύωσης, οι ομάδες μοιάζουν στο ότι διδάσκουν θεωρίες και τεχνικές ασυμβίβαστες με την Ορθοδοξία, και στο ότι επεκτείνονται με χρήματα των οπαδών. Από το Ινστιτούτο Τζεόμιν μέχρι τους Γνωστικούς κτλ, είναι τα μέλη που πληρώνουν δίδακτρα, ενοίκια και λογαριασμούς, και πουλούν τα βιβλία των αρχηγών φέρνοντάς τους κέρδη. «Μεσσίες» όπως η Τσινγκ Χάι πουλούν και άλλα είδη. Σύμφωνα με οπαδούς, πολλοί αγοράζουν τα είδη παρά την υψηλή τιμή, προσδοκώντας μια ειδική ευλογία, κι αισθάνονται κάτι ιδιαίτερο όταν τα φορούν ή τα έχουν στο σπίτι τους. Όμως πρώην μέλη καταγγέλλουν ότι οι οπαδοί εξωθούνται να τα αγοράζουν και να τα πουλούν. Ακόμα, πολλά από τα 100.000 μέλη της οργάνωσης εργάζονται εθελοντικά – χωρίς αμοιβή – στα 56 (πενήντα έξι) χορτοφαγικά εστιατόρια της γκουρού σε όλο τον κόσμο. Η Χάι ανοίγει κατά καιρούς στο όνομά της τραπεζικούς λογαριασμούς για «φιλανθρωπικούς σκοπούς», καλώντας τους οπαδούς να καταθέσουν χρήματα εκεί. Κανείς δεν ξέρει πόσα χρήματα συγκεντρώνονται και πόσα από αυτά διατίθενται για «φιλανθρωπίες». Όσα και να διατίθενται όμως, βγαίνουν από το πορτοφόλι των οπαδών και όχι της γκουρού. ΄Οπως επιβεβαίωσε ο Πάτρικ, οι περισσότεροι χώροι συγκέντρωσης των οπαδών για ομαδικό διαλογισμό έχουν νοικιαστεί και συντηρούνται από τους ίδιους. Δικά τους είναι και τα τηλέφωνα, που παρατίθενται για περισσότερες πληροφορίες. Κοντολογίς, η γκουρού διαθέτει ένα δίκτυο 100.000 ατόμων που την προωθούν φέρνοντας κέρδη και νέους οπαδούς, χωρίς η ίδια να πληρώνει μία.

ΑΠΟ ΠΟΥ, ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ;

Κατά κανόνα οι ομάδες που δρουν στα Βαλκάνια είναι εισαγόμενο είδος. Η δημοσιογράφος Μπιλιάνα Τζούρτζεβιτς, γυναίκα της χρονιάς το 1998 στη Γιουγκοσλαβία χάρη στα δυο της βιβλία – μπεστ σέλλερ σχετικά με τις λατρείες, είναι κατηγορηματική: «Έχω στοιχηματίσει ένα γεύμα με όποιον μου φέρει ένα στοιχείο, που να αποδεικνύει ότι υπάρχει έστω μια ομάδα με ρίζες στη θρησκευτική – μυθολογική κληρονομιά των κατοίκων της Σερβίας και του Μαυροβουνίου. Όλες οι σέχτες έρχονται από το εξωτερικό – μάλιστα μια δημιουργήθηκε στην αρχή της νατοϊκής επίθεσης ειδικά για τους Σέρβους και εισήχθη εδώ από το κέντρο της στην Ελλάδα».

ΕΓΧΩΡΙΟΙ «ΜΕΣΣΙΕΣ»

Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα: εκτός από τα παραρτήματα διεθνών οργανώσεων, που συχνά ξεκινούν από την Αμερική όπως η Σαηεντολογία, οι περισσότεροι εγχώριοι «μεσσίες» με προσωπικές θρησκευτικές επιχειρήσεις έχουν μαθητεύσει κάπου στο εξωτερικό. Τρανό παράδειγμα ο πρώην τραγουδιστής Παναγιώτης Τουλάτος, απόφοιτος της αμερικανικής αποκρυφιστικής σχολής Άσταρα και υποψήφιος – πλην απορριφθείς – αντιπρόσωπός της στην Ελλάδα.
Άραγε η κατάσταση αυτή εξυπηρετεί και κάτι άλλο, εκτός από τα προσωπικά οφέλη των «σωτήρων»; «Είναι εμφανές ότι κάποιοι κύκλοι ενθαρρύνουν τις σέχτες, που προκαλούν αποδιοργάνωση της περιοχής. Όπου υπάρχει αποδιοργάνωση, υπάρχει δυνατότητα διείσδυσης των ενδιαφερομένων», παρατηρεί μελετητής των ομάδων. Και συνεχίζει: «Μπορούμε να πούμε ότι, όπως έχει γραφτεί και στο γαλλικό Τύπο, οι Αμερικανοί αποθαρρύνουν τις σέχτες στην Αμερική, ενώ τις ενθαρρύνουν όσο μπορούν στην Ευρώπη». Κι αλήθεια ποιος ξεχνά τη γνωστή έκθεση που συντάσσει το State Department…
Ο Γιάννης Γαραντζώτης, πρώην διευθυντής της Νέας Ακρόπολης στη Θεσσαλονίκη, είναι ακόμα πιο αποκαλυπτικός. «Η επέκταση των σεχτών σπάει τους παραδοσιακούς θρησκευτικούς συνεκτικούς δεσμούς, κάνοντας την κοινωνία εύκολη λεία για τη Νέα Τάξη. Τα εγχειρίδια της Μπλαβάτσκυ, που διδασκόμασταν στη Νέα Ακρόπολη, μιλούσαν καθαρά για πολυπολιτισμικές κοινωνίες και ομοσπονδίες κρατιδίων. Ο Λιβράγκα έγραφε από το 1957 ότι πρώτα θα καταρρεύσει το ανατολικό μπλόκ, μετά το δυτικό, και στη συνέχεια οι κοινωνίες θα γίνουν πολυπολιτισμικές. Μας έλεγαν ότι μοιραία θα επέλθει σύγκρουση των πολιτισμών, ότι αναπόφευκτα οι «φονταμενταλιστές» θα περάσουν από κάθαρση, (θα εξοντωθούν) και θα εισέλθουμε σ’ ένα νέο Μεσαίωνα, όπου η Νέα Ακρόπολη θα είναι σαν κιβωτός σωτηρίας. Τότε οι Ακροπολιτανοί και όσοι έρθουν κοντά τους, θα βάλουν τάξη στο χάος. Θεωρώ ότι ο πόλεμος μεταξύ των πολιτισμών μεθοδεύεται ήδη, με την επίρριψη στο Ισλάμ των πρόσφατων επιθέσεων κατά της Νέας Υόρκης και της Ουάσινγκτον. Η σύγκρουση αυτή θα ενισχύσει τη θέση ότι δεν πρέπει κανείς να είναι «απόλυτος», δηλ. συνεπής στην πίστη του, αλλά πρέπει να δέχεται ότι όλες οι θρησκείες έχουν δίκιο κι όλες λένε τα ίδια με διαφορετικά λόγια, για να πάψουν τάχα οι φανατικοί να προκαλούν προβλήματα. Οι ομάδες καλλιεργούν το θρησκευτικό συγκρητισμό και μια ανοχή διαφορετική από αυτήν που ξέραμε ως τώρα. Για παράδειγμα, ο παραδοσιακός Ορθόδοξος Χριστιανός μπορεί να συμπαθεί έναν Μουσουλμάνο σαν άτομο, αλλά θεωρεί τη θρησκεία του πλάνη. Ο εσωτεριστής Χριστιανός όμως, θεωρεί το Ισλάμ μια σοφία κι ένα δρόμο εξέλιξης».
Γιατί όμως τα Βαλκάνια έχουν γίνει στόχος τόσων ομάδων; «Από αυτά πηγάζει η κουλτούρα στην Ευρώπη», συνεχίζει ο Γιάννης Γαραντζώτης. Εξάλλου χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπως αυτές των Βαλκανίων, εύκολα γίνονται θύματα στις λατρείες. Όταν η Νέα Ακρόπολη πήγε στη Ρωσία, μέσα σ’ ένα χρόνο απέκτησε 700 μέλη στη Μόσχα, κι έφτασε να διδάσκεται στα Πανεπιστήμια!»
Ας μην ξεχνάμε ότι σύμφωνα με τον κ. Χάντινγκτον η Ορθοδοξία ανήκει στον αντιδυτικό χώρο – οπότε δικαιολογείται ο θρησκευτικός «εκπολιτισμός» – και σύμφωνα με τον κ. Κίσσινγκερ οι Έλληνες πρέπει να χτυπηθούν μεταξύ άλλων και στη θρησκεία τους…

ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πολλές ομάδες επιχειρούν να επηρεάσουν πολιτικούς: η Σαηεντολογία επιδιώκει «να φέρει την κυβέρνηση και τις εχθρικές φιλοσοφίες σε κατάσταση συμφωνίας με τους σκοπούς της Σαηεντολογίας». Υψηλόβαθμοι Σαηεντολόγοι μαζί με τον Τάκι Αλεξίου, «σείχη και δερβίση των μουσουλμανικών ταγμάτων Μεβλεβί και Τζεράχι», ιδρυτή διάφορων ομάδων σούφι, έγραφαν κατ’ επανάληψιν σε διάφορους πολιτικούς ζητώντας ματαίωση της ετήσιας Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης που θα κατάρτιζε κατάλογο ομάδων ασυμβίβαστων με την Ορθόδοξη πίστη, αλλά και χωρισμό κράτους και εκκλησίας. Η Σαηεντολογία (πρώην ΚΕΦΕ) δεν έστελνε απλώς επιστολές σε πολιτικούς: τους παρακολουθούσε κιόλας, όπως αποκάλυψε η εισαγγελική έρευνα στα γραφεία της. Επιπλέον η θυγατρική της, WISE, σχεδίαζε τη δημιουργία σαηεντολογικού κρατιδίου στα Βαλκάνια. Το όνομα του κράτους, Bulgravia, προέρχεται από τα ονόματα των κρατών Βουλγαρία, Αλβανία, Ελλάδα και Γιουγκοσλαβία.
Ο κ. Αλεξίου έχει κι άλλες πολιτικές προτάσεις εκτός από το χωρισμό κράτους – Εκκλησίας: Κατ’ αυτόν η Ελλάδα, «η μοναδική γέφυρα μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων», πρέπει να αλλάξει την εξωτερική της πολιτική σε Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρο και νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, γιατί εκεί είναι ο τόπος όπου μπορεί να ξαναγεννηθεί ο «οικουμενικός πολιτισμός»…
Άλλες κινήσεις προχωρούν από τις προτάσεις σε δικά τους κόμματα: π.χ. η Γεωργία Ασημάκη κι άλλοι οπαδοί του Υπερβατικού Διαλογισμού του γκουρού Μαχαρίσι, έφτιαξαν στην Ελλάδα το «Κόμμα του Φυσικού Νόμου» με την καθοδήγηση Γερμανών μάνατζερ. Παρόμοιο κόμμα της ίδιας οργάνωσης υπάρχει και στη Γιουγκοσλαβία, όπου το υψηλόβαθμο στέλεχος της Ενωτικής Εκκλησίας του Μουν, Λιούμπισα Ράκιτς, ήταν σύμβουλος στην κυβέρνηση του Μίλαν Πάνιτς.
Σχέδια για τη διακυβέρνηση του κόσμου έχουν οι περισσότερες κινήσεις, από το «Συνδικάτο του Εωσφόρου» (Lucis Trust) μέχρι τους «Χάρε Κρίσνα». Οι πολιτικο-κοινωνικές θέσεις των διαφόρων «Μεσσιών» είναι άκρως ενδιαφέρουσες. Ο Λιβράγκα της Νέας Ακρόπολη π.χ., ήθελε την εξουδετέρωση της δημοκρατίας, η οποία κατ’ αυτόν «κυριαρχεί στους λαούς που βρίσκονται σε υπανθρώπινη κατάσταση» και οραματιζόταν μια ολοκληρωτική κοινωνία όπου «κανείς δε θα έχει λόγο, ούτε ευκαιρία να εργάζεται χωρίς όρεξη», και οι αποκλειστικές ερωτικές σχέσεις θα απαγορεύονται, ακόμα και μέσα στο γάμο. Κατά την έπαρση της σημαίας που κάνει η οργάνωση, η ελληνική σημαία είναι κάτω από εκείνη της Νέας Ακρόπολης, γιατί η Ελλάδα ανήκει «στην αυτοκρατορία της Νέας Ακρόπολης». Ο Λ.Ρ. Χάμπαρντ, «Μεσσίας» της Σαηεντολογίας η οποία στοχεύει στην παγκόσμια κυριαρχία, υποστήριζε από το 1965 ότι «η αυταπάρνηση και η δημοκρατία έσπρωξαν τον άνθρωπο πιο πολύ στο βούρκο…» και ότι «οι καλύτερες οργανώσεις στην ιστορία ήταν σκληρές οργανώσεις με πλήρη υποταγή». Όπως δηλαδή είναι και η δική του…

Δημοσιεύθηκε την Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2001 στον «Τύπο της Κυριακής» (ένθετο «Ορθοδοξία και Ελληνισμός», σελ. 20).