Συνηθίζουμε να λέμε, ότι αγαπάμε τα παιδιά. Μας αρέσει να τους λέμε γλυκά λόγια και να τα χαϊδολογάμε όταν τα βλέπουμε στην αγκαλιά της μαμάς τους. Ακόμα τα καλούμε να φύγουν από τη μαμά τους και να έρθουν στη δική μας αγκαλιά, για να τα χαρούμε καλύτερα. Μερικές φορές μάλιστα τα αρπάζουμε με το έτσι θέλω, χωρίς να ρωτάμε τους γονείς αν αυτό τους ενοχλεί.
Έτσι λοιπόν, αγαπάμε τα παιδιά. Δεν μπορούμε βέβαια να ακούμε τις φωνές τους στην Εκκλησία. Θα προτιμούσαμε να υπήρχαν λειτουργίες μόνο για παιδιά, για να μή μας θυμίζουν με τις φωνές τους πόσο εύκολα αφαιρούμαστε από την προσευχή καί πόσο λίγο κατανοούμε στην πραγματικότητα το τι συμβαίνει στη Λειτουργία.
Επίσης παρότι αγαπάμε τα παιδιά, νομίζουμε ότι θα ήταν καλύτερα να μην κάνουμε παραπάνω από ένα. Άντε δύο, για να μην είναι το ένα μοναχό του. Μάλιστα τα παιδιά αυτά πρέπει να μεγαλώσουν σε παιδικό σταθμό, γιατί έχουμε πολλές δουλειές και η καριέρα μας είναι κάτι πολύ σημαντικό για να το αφήσουμε.

Επειδή όμως αγαπάμε τα παιδιά, πρέπει να φροντίζουμε για την ευτυχία τους. Είμαστε 100% σίγουροι ότι κάποιες καταστάσεις θα κάνουν ένα παιδί δυστυχισμένο. Π.χ. μπορεί η μαμά του να είναι μικρή σε ηλικία, ο μπαμπάς του να μην το θέλει, ή ο παππούς και η γιαγιά να διαφωνούν με τη γέννησή του. Αυτά επειδή οι γονείς του παιδιού είναι ανύπαντροι, ή είναι νιόπαντροι και δεν έχουν χαρεί ακόμα τη ζωή τους, ή επειδή υπάρχουν άλλα αδελφάκια οπότε το καινούργιο θα μεγαλώνει φτωχό ή παραμελημένο.
Μπορεί επίσης το παιδί να έχει κάποια ασθένεια που δεν θα του επιτρέψει να ζήσει πολύν καιρό μετά τη γέννησή του. Μπορεί να έχει και κάποια διανοητική καθυστέρηση, και τότε πώς θα αντέξει τη ζωή μέσα σε μια κοινωνία υγιών ανθρώπων; Ευτυχώς η επιστήμη έχει δώσει τη λύση σε όλες αυτές τις δυσκολίες – και σε πολλές άλλες ακόμη. Υπάρχουν γονείς, γιατροί και νοσοκόμες, που πρόθυμα απαλλάσσουν τα παιδιά από τα μελλοντικά τους προβλήματα: τα βασανίζουν για λίγο, ούτως ώστε να αποφύγουν το μελλοντικό βασανισμό. Με μια σύντομη και νόμιμη έκτρωση, όλα τακτοποιούνται και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
(Ή μήπως υπάρχει; Για περισσότερες λεπτομέρειες πιέστε εδώ.)
Πολλές φορές βέβαια αυτές οι ιστορίες με τις εκτρώσεις δεν μας αρέσουν καθόλου. Αλλά τι να κάνουμε; Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας. Το σημαίνον είναι, τι συμφέρει τα παιδιά. Γιατί εμείς αγαπάμε τα παιδιά. Έτσι δεν είναι;

IN ENGLISH

First of all, we love Children

We like to tell them sweet little words and to caress them when they are in their mothers’ arms. We even call them to leave the arms of their mother and come into our arms, so that we can play with them. Sometimes we even jerk them because “that’s the way we like it”, without asking their parents if they are annoyed.

So, we love children. Of course we can’t stand them shouting in the Church. We would prefer that there were Services for children, so they wouldn’t remind us by their voices how easily we wander from prayer and how little we really understand what happens during Liturgy.
Besides, though we love children, we think it would be better not to have more than one. Or maybe two, so that our child won’t be alone without a brother(sister).
Furthermore our children should grow up at a nursery school, because we are too busy and our career is too important to leave it behind.
But because we love children, we must assure their happiness. We are 100% sure that some conditions would make a child unhappy. For example, the child’s mother may be too young, or the father may not want it. The grandmother or grandfather may also not want this child to be born.

All these things may happen because the child’s parents are not married, or are newlyweds and they haven’t had their fun yet, or because there are other brothers or sisters, so the newcomer will grow up neglected or in poverty.                                                          The child may also have an illness that won’t let it live for long after birth. Or it may be mentally retarded, so how can this child live happily in a society of healthy people?
Fortunately, Science solves all these problems and many other problems too. There are parents, doctors and nurses, who willingly release children from their future problems: they torture them for a while, so that children can avoid future torturing. Through a legal abortion, which is completed in a short time, everything is arranged and there is no problem (Or there are some? For more details click here).
Of course, under normal circumstances we don’t like abortions at all. But what can we do? We must not think of ourselves. The important thing is, what is advantageous to the children. Because we love children, don’t we?