Αρχείο ετικέτας διαφυλικότητα

Guevedoces: Αναπτύσσοντας πέος στην ηλικία των 12 ετών

Του Σεν Γκάο

Το άρθρο δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα https://simmonsvoice.com/2671/health-and-science/guevedoces-growing-a-penis-at-age-12 με ημερομηνία 24 Σεπτεμβρίου 2015. Η ανάκτηση έγινε στις 9 Αυγούστου 2024.

Ένα φαινόμενο που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1970 από τη Δρ. Julianne Imperato-McGinley, οι “Guevedoces” (Γουεβεδόσες) είναι μια κατάσταση που βρίσκουμε στο απομακρυσμένο χωριό Salinas στη Δομινικανή Δημοκρατία. Η ασθένεια είναι κατά τα άλλα πρωτόγνωρη και πολύ σπάνια. Τα παιδιά που γεννιούνται με αυτή την πάθηση, στη γέννησή τους φαίνεται να έχουν κόλπους, αλλά αργότερα αναπτύσσουν πέη περίπου στην ηλικία των 12 ετών.

Αυτά τα παιδιά είναι γνωστά ως «Guevedoces». Αυτό μεταφράζεται χονδρικά ως «πέος στα 12», υποδεικνύοντας τη στιγμή κατά την οποία τα γεννητικά όργανα και η εμφάνισή τους αρχίζουν να αλλάζουν. Οι ντόπιοι αποκαλούν επίσης αυτά τα παιδιά “Machihembras” – “πρώτα γυναίκες και μετά άνδρες”.

Ιατρικά, αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως «ανεπάρκεια 5-άλφα αναγωγάσης» (λέγεται και ρεδουκτάση). Οι ασθενείς με αυτή την πάθηση, έχουν γενετικά ένα χρωμόσωμα Χ και ένα Υ και διαθέτουν «αρσενικές» γονάδες. Ωστόσο, τα σώματά τους δεν αντικατοπτρίζουν αυτό στη φυσιολογία τους. Αυτό οφείλεται στην ανεπάρκεια μιας σημαντικής ορμόνης, που επιτρέπει την ανάπτυξη των εξωτερικών γεννητικών οργάνων.

Αυτή η ορμόνη ονομάζεται διυδροτεστοστερόνη. Γενετικά, άτομα που γεννιούνται με ανεπάρκεια 5-άλφα αναγωγάσης/ρεδουκτάσης γεννιούνται με ολοκληρωμένα γεννητικά όργανα που φαίνεται να είναι κλειτορίδα και χείλη, ή με γεννητικά όργανα που δεν είναι ξεκάθαρα αναγνωρίσιμα ως «αρσενικά» ή «θηλυκά». Μερικά βρέφη με αυτή την πάθηση μπορεί επίσης να φαίνεται ότι έχουν πέη, εξαιρετικά μικρά.

Κατά την εφηβεία, όχι μόνο αρχίζει να σχηματίζεται το πέος, αλλά προκύπτουν και άλλα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του φύλου, στα οποία περιλαμβάνονται η αυξημένη μυϊκή μάζα, οι αλλαγές φωνής, η ανάπτυξη τριχοφυΐας της ήβης και οι εκρήξεις ανάπτυξης. Ωστόσο, πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους δεν αναπτύσσουν τρίχες στο πρόσωπο ή στο σώμα. Αν και ορισμένοι είναι σε θέση να παράγουν σπέρμα, οι περισσότεροι είναι στείροι.

Χωρίς το ένζυμο 5-άλφα αναγωγάση/ρεδουκτάση, η τεστοστερόνη δεν μετατρέπεται σε διυδροτεστοστερόνη, με αποτέλεσμα τα γενετικά «αρσενικά» μωρά να γεννιούνται σαν «θηλυκά». Συνήθως, μετά από οκτώ εβδομάδες ανάπτυξης στη μήτρα, τα έμβρυα χωρίς αυτή την πάθηση θα αναπτύξουν όρχεις. Αυτή τη στιγμή, η τεστοστερόνη καθοδηγεί το φύμα[1] να εξελιχθεί σε πέος. Στα θηλυκά έμβρυα, η διυδροτεστοστερόνη δεν παράγεται και ο φυματισμός εξελίσσεται σε κλειτορίδα. 

Η ακριβής συχνότητα αυτής της πάθησης είναι άγνωστη, πράγμα που σημαίνει ότι λίγες πληροφορίες είναι γνωστές σχετικά με τον ρυθμό με τον οποίο διαγιγνώσκονται νέες περιπτώσεις. Εκτός από τα κρούσματα που εντοπίστηκαν στη Δομινικανή Δημοκρατία, άλλα κρούσματα έχουν επίσης εμφανιστεί στην Παπούα Νέα Γουινέα, την Τουρκία και την Αίγυπτο.

Κανονικά, τα παιδιά με αυτή την πάθηση μεγαλώνουν ως κορίτσια μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συνήθως θα προσαρμοστούν σε έναν ανδρικό τρόπο ζωής στην εφηβεία και στην πρώιμη παιδική ηλικία. Ο Τζόνι, όπως απεικονίζεται, μεγάλωσε ως κορίτσι μέχρι την ηλικία της εφηβείας. Συμμετείχε σε ένα ντοκιμαντέρ του BBC με τίτλο “Countdown to Life: The Extraordinary Making of You”, το οποίο εξετάζει λεπτομερώς αυτήν την κατάσταση.

Ενώ σε ορισμένες χώρες, τα διαφυλικά άτομα θεωρούνται ελαττωματικά αρσενικά και απορρίπτονται από την κοινότητα, οι κοινότητες στη Δομινικανή Δημοκρατία αποδέχονται ανοιχτά αυτό το φαινόμενο. Τα άτομα με αυτήν την πάθηση γίνονται πλήρως αποδεκτά εκεί και αντιμετωπίζονται ακόμη και με γιορτές κατά την εφηβεία, για τη φυσική μεταμόρφωση του παιδιού.


[1] Όλα τα έμβρυα του ανθρώπινου είδους, ανεξαρτήτως φύλου, ξεκινούν την ανάπτυξή τους στη μήτρα με ένα μικρό εξόγκωμα/βλάστημα που ονομάζεται γεννητικό φύμα (genital tubercle). Αυτό το φύμα στη συνέχεια εξελίσσεται σε αρσενικά ή θηλυκά γεννητικά όργανα.

Στο παρακάτω σύντομο βίντεο, το φαινόμενο εξηγείται πολύ καλά και παρατίθενται διαγράμματα και φωτογραφίες.

ΠΟΛΛΑ ΦΥΛΑ; ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ!

Γιατί υπάρχουν μόνο δύο φύλα – ακόμα κι αν υπάρχει ένα ευρύ πολιτισμικό και ορμονικό φάσμα εντός των βιολογικών φύλων. Μια συζήτηση με τη βιολόγο και κάτοχο του βραβείου Νόμπελ* Christiane Nüsslein-Volhard (Κριστιάνε Νούσλειν Βόλχαρτ) για την τρανς ιδεολογία, τους αφελείς που βοηθούν να εφαρμοστεί και το γιατί πιστεύει ότι ο σχεδιαζόμενος νόμος αυτοπροσδιορισμού είναι «παράλογος».

  • Κυρία Καθηγήτρια Nüsslein-Volhard, ο queer εκπρόσωπος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, Sven Lehmann[1], ισχυρίζεται: Το να πιστεύει κανείς ότι υπάρχουν δύο φύλα είναι αντιεπιστημονικό. Υπάρχουν πολλά φύλα.

Αυτό είναι αντιεπιστημονικό! Ίσως ο κ. Lehmann δεν έχει παρακολουθήσει το βασικό μάθημα βιολογίας.

  • Τότε ας το αναπληρώσουμε εδώ.

Θεέ μου! Εντάξει: Σε όλα τα θηλαστικά υπάρχουν δύο φύλα, και ο άνθρωπος είναι θηλαστικό. Υπάρχει το ένα φύλο που παράγει τα ωάρια, έχει δύο χρωμοσώματα Χ. Αυτό λέγεται θηλυκό. Υπάρχει και το άλλο, που παράγει τα σπερματοζωάρια, έχει ένα χρωμόσωμα Χ και ένα χρωμόσωμα Υ. Αυτό λέγεται αρσενικό. Και όταν ένα ωάριο ενώνεται με ένα σπερματοζωάριο, δημιουργείται ένα νέο ον.

  • Για ν’ αποδειχθεί η ύπαρξη πολλών φύλων, χρησιμοποιούνται πάντα παραδείγματα από τον κόσμο των ζώων. Τι γίνεται λοιπόν με τα σαλιγκάρια, για παράδειγμα;

Είναι ερμαφρόδιτα. Έχουν και τα δύο: σπερματοζωάρια και ωάρια. Έτσι μπορούν να αυτογονιμοποιηθούν. Ωστόσο, συνήθως ζευγαρώνουν μ’ ένα άλλο σαλιγκάρι. Αυτό συμβαίνει επειδή όταν ζευγαρώνουν με τον εαυτό τους, οι απόγονοι είναι απολύτως πανομοιότυποι. Ωστόσο, αν δύο διαφορετικοί οργανισμοί αναμείξουν το γενετικό τους υλικό, υπάρχει μεγαλύτερο εύρος παραλλαγών και οι απόγονοι είναι γενικά πιο βιώσιμοι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αρχή αυτή έχει επικρατήσει στη φύση. Ωστόσο, το γεγονός ότι υπάρχουν ερμαφρόδιτοι δεν αλλάζει το γεγονός ότι υπάρχουν αυτά τα δύο γεννητικά κύτταρα, τα ωάρια και τα σπερματοζωάρια, άρα και δύο φύλα.

  • Ωστόσο, το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάσισε το 2017 ότι θα πρέπει να υπάρχει η καταχώριση τρίτου φύλου «διαφορετική» για τα διαφυλικά άτομα εκτός από το «θηλυκό» και το «αρσενικό».

Η διαφυλοφιλία προκύπτει από πολύ σπάνιες αποκλίσεις, για παράδειγμα στο σύνολο των χρωμοσωμάτων. Αλλά και οι διαφυλικοί έχουν τα χαρακτηριστικά και των δύο φύλων, δεν είναι τρίτο φύλο.

  • Αλλά υπάρχει ένα ευρύ φάσμα μέσα σε ένα βιολογικό φύλο.

Φυσικά. Υπάρχουν πολύ «θηλυκοί» άντρες και πολύ «αρρενωπές» γυναίκες, κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με πολιτισμικούς παράγοντες, αλλά και με διαφορετικά επίπεδα ορμονών, μεταξύ άλλων. Υπάρχει ένα τεράστιο φάσμα. Αυτό είναι το τόσο συναρπαστικό.

  • Ωστόσο, η σημερινή πολιτικά ορθή διατύπωση δεν είναι ότι ένας βιολογικός άνδρας «νιώθει γυναίκα» και ότι η κοινωνία και οι νομοθέτες πρέπει να του δώσουν την ευκαιρία να ζήσει με το επιθυμητό φύλο. Αλλά μάλλον: Αυτό το άτομο δεν είναι καθόλου άνδρας, στην πραγματικότητα είναι γυναίκα.

Αυτά είναι ανοησίες! Είναι ευσεβείς πόθοι. Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν ν’ αλλάξουν φύλο, αλλά δεν μπορούν. Παραμένουν XY ή XX. Το κρίσιμο είναι ότι αν κάποιος έχει χρωμόσωμα Υ, επηρεάζει ήδη την ανάπτυξη του εμβρύου κατά την εγκυμοσύνη και φυσικά και στην εφηβεία. Επομένως, τα αγόρια έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά φύλου από τα κορίτσια και αυτό δεν μπορεί να αντιστραφεί. Οι άνθρωποι διατηρούν το φύλο τους για μια ζωή. Φυσικά, είναι δυνατόν μέσω της χορήγησης ορμονών, για παράδειγμα, μια κοπέλα που παίρνει τεστοστερόνη να αποκτήσει βαθιά φωνή και ν’ αναπτύξει γένια. Αλλά το κορίτσι δεν θα αναπτύξει από αυτό όρχεις και δεν θα παράγει σπερματοζωάρια. Και τα βιολογικά αρσενικά επίσης, δεν παράγουν ωάρια και δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν, επειδή παίρνουν δόσεις ορμονών. Το πρόβλημα με αυτό προκύπτει όταν πρόκειται για μη αναστρέψιμες παρεμβάσεις. Με τις χειρουργικές επεμβάσεις οπωσδήποτε. Αλλά και οι ορμόνες επιφέρουν στο σώμα κάτι που δεν προβλέπεται. Οι ορμόνες προκαλούν πολλά στο σώμα – σε πολλά διαφορετικά επίπεδα, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Νομίζω ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να τις δοσολογείς σωστά και να τις παίρνεις συνέχεια. Το σώμα δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει καλά μακροπρόθεσμα. Κάθε ορμόνη που παίρνετε έχει παρενέργειες. Η λήψη ορμονών είναι καταρχήν επικίνδυνη.

  • Στο μέλλον, οι νέοι άνω των 14 ετών θα μπορούν να προσδιορίζουν το φύλο τους.

Αυτό είναι τρέλα! Στα 14, πολλά κορίτσια είναι δυστυχισμένα κατά την εφηβεία. Αυτό το ξέρω η ίδια. Ήμουν επίσης δυστυχισμένη στα 14 μου και προτιμούσα να είμαι αγόρι. Τότε δεν μου επιτρεπόταν ούτε να βάλω παντελόνι ή να κόψω τα μαλλιά μου. Συχνά έβριζα τον εαυτό μου και σκεφτόμουν: Προτιμώ να είμαι άνδρας! Γιατί αν θέλεις να κάνεις μια τέτοια δουλειά, όπου κυριαρχούν οι άνδρες, τότε φυσικά είναι καλύτερα να είσαι άνδρας. Αλλά τότε, πρέπει να βρεις έναν τρόπο να επικρατήσεις. Αυτό είναι που πρέπει να συμβουλεύετε τα κορίτσια και να τα υποστηρίζετε σε αυτό.

  • Πιστεύετε ότι είναι σωστό ότι ο νομοθέτης επιτρέπει στους ανθρώπους να κάνουν τη λεγόμενη αλλαγή φύλου;

Ο νομοθέτης δεν μπορεί να καταστήσει την αλλαγή φύλου δυνατή. Λέει μόνο: Από δώ και πέρα, αυτή η γυναίκα μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι άνδρας. Και το αντίστροφο. Η βιολογική βάση δεν μπορεί ν’ αλλάξει καθόλου. Και αν ένας άνδρας ισχυρίζεται τώρα ότι είναι γυναίκα και πηγαίνει σ’ ένα αθλητικό σωματείο για να παίξει με τις γυναίκες, τότε αυτό είναι πρόβλημα. Επειδή οι ανδρικές ορμόνες του τον κάνουν πιο δυνατό και πιο γρήγορο. Είναι ουσιαστικά σαν το ντόπινγκ. Και αν δεν επιτρέπεται καν να το πεις αυτό – αυτό δεν είναι αποδεκτό.

  • Το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο έχει εκδώσει αρκετές αποφάσεις σχετικά με την τρανσεξουαλικότητα ή τη διαφυλοφιλία, οι οποίες ασχολούνται με την έννοια του βιολογικού και κοινωνικού φύλου. Η απόφαση του 2017 λέει: «Στις ιατρικές και ψυχοκοινωνικές επιστήμες, υπάρχει ευρέως διαδεδομένη συμφωνία ότι το φύλο δεν μπορεί να προσδιοριστεί ή ακόμη και να καθοριστεί αποκλειστικά σύμφωνα με γενετικά-ανατομικά-χρωμοσωμικά χαρακτηριστικά, αλλά συν-καθορίζεται από κοινωνικούς και ψυχολογικούς παράγοντες». Τι έχει να πει για αυτό η βιολόγος και βραβευμένη με Νόμπελ;

Αυτό είναι ανοησία. Το πώς νιώθει κάποιος μπορεί να αλλάξει από τις κοινωνικές και ψυχολογικές συνθήκες. Αλλά το βιολογικό φύλο δεν μπορεί. Αυτό είναι εντελώς αδιαμφισβήτητο εκεί όπου ασκείται πραγματική επιστήμη.

  • Παρ’ όλα αυτά, αυτή η διατύπωση προέρχεται από τον Γερμανικό Ιατρικό Σύλλογο.

Και αυτός, προφανώς, έχει μπερδευτεί με κάτι: τη διάκριση μεταξύ βιολογικού φύλου και κοινωνικού φύλου. Φυσικά, με το κοινωνικό φύλο, υπάρχει εύρος, ενώ με το βιολογικό φύλο υπάρχει μόνο θηλυκό ή αρσενικό. Έξω. Τέλος. Φυσικά, ένα κορίτσι μπορεί να επιθυμεί να το αποκαλούν με το όνομα ενός αγοριού. Αυτό έγινε ήδη με τον «Τζωρτζ» στους «Πέντε Φίλους»[2].

  • Όταν η διδακτορική φοιτήτρια βιολογίας Marie-Luise Vollbrecht θέλησε να δώσει μια διάλεξη για την αμφιφυλοφιλία στο Πανεπιστήμιο Humboldt κατά τη διάρκεια της «Νύχτας των Επιστημών», υπήρξαν διαμαρτυρίες. Το πανεπιστήμιο ακύρωσε τη διάλεξη.

Μήπως θέλουν να καταργήσουν και το μάθημα της βιολογίας; Μήπως δεν θέλουμε πλέον να γνωρίζουμε ποιοι είμαστε και πώς καθορίζεται το φύλο; Δεν θα πρέπει να τα μαθαίνει κανείς τώρα αυτά γιατί είναι μια βλακεία; Θυμάμαι, πάντως, ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1980 υπήρξαν εκστρατείες λάσπης εναντίον του ερευνητή που είχε ανακαλύψει το γονίδιο που καθορίζει το φύλο στο χρωμόσωμα Υ. Προφανώς κατηγορήθηκε ότι έκανε κάτι τρομερό στην ανθρωπότητα, μόνο και μόνο επειδή είχε ανακαλύψει το γονίδιο που διεγείρει την παραγωγή τεστοστερόνης. Αυτό ήταν εντελώς τρελό, είχα τρομοκρατηθεί! Αλλά εκεί μπορείτε να δείτε ότι οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα για τη βιολογία. Η έλλειψη εκπαίδευσης σε αυτόν τον τομέα είναι αρκετά κακή.

  • Έχετε βιώσει εσείς η ίδια αυτού του είδους την εχθρότητα προς τα γεγονότα και την επιστήμη;

Φυσικά. Και μόνο να διεξάγετε έρευνα σε έμβρυα, είστε ήδη ένας κακοποιός, επειδή όλοι αμέσως υποθέτουν ότι δεν κάνετε τίποτα άλλο από το να χειραγωγείτε τα έμβρυα. Το μόνο που είχα να κάνω ήταν ν’ ανοίξω το στόμα μου και να πω ότι έκανα έρευνα σε έμβρυα -ακόμη κι αν ήταν μόνο έμβρυα μύγας- και αμέσως δέχτηκα επίθεση! Δυστυχώς, η εχθρότητα προς την επιστήμη στη Γερμανία είναι ιδιαίτερα έντονη. Ο κορωνοϊός μπορεί να βελτίωσε λίγο τα πράγματα. Πολλοί άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να ακούμε την επιστήμη. Και ότι μπορεί να είναι δυσμενές να ισχυριστεί κανείς ότι ο ιός δεν υπάρχει, μόνο και μόνο επειδή δεν θέλει να υπάρχει.

  • Στο μεταξύ, έχουμε φτάσει σε ένα νέο σημείο. Το ερώτημα δεν είναι πλέον: Τι είδους επιστήμη επιτρέπεται να ασκούμε; Τώρα είναι: Η μαγική σκέψη υπερισχύει της επιστημονικής γνώσης.

Κατ’ αρχήν, δεν μπορείτε να απαγορεύσετε μια διάλεξη επειδή πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρχει κάτι λάθος σε αυτήν. Σε αυτή την περίπτωση όμως, η διδάκτορας θέλησε να εξηγήσει κάτι που υπάρχει σε κάθε σχολικό βιβλίο. Αυτό το μείγμα ευαισθησιών και ηθικής αλαζονείας σε συνδυασμό με άγνοια είναι απλώς μοιραίο.

  • Η άρνηση των βιολογικών γεγονότων φτάνει εκπληκτικά μακριά. Πρόσφατα, η σκηνή των τρανς ακτιβιστών απαίτησε ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων να μην χαρακτηρίζεται πλέον ως τέτοιος. Ο λόγος: Το αιδοίο δεν είναι αυτό καθαυτό γυναικείο γεννητικό όργανο.

Φυσικά το αιδοίο είναι γυναικείο σεξουαλικό όργανο! Πρέπει να πάρουμε αυτούς τους ανθρώπους στα σοβαρά;

  • Προφανώς.

Το ότι στους τρανσέξουαλ δεν πρέπει να γίνονται διακρίσεις είναι ξεκάθαρο. Αν οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται άσχημα, αυτό είναι κακό. Αλλά δεν μπορούν να επιβάλλουν τις ιδέες τους σε όλους τους ανθρώπους ως γεγονότα.

—————————————————

Τη συνέντευξη πήρε η Chantal Louis.

Το κείμενο στα αγγλικά (από όπου έγινε η ελληνική μετάφραση, σε αντιπαραβολή με το γερμανικό κείμενο) βρίσκεται εδώ και μεταφράστηκε από τα γερμανικά με αυτόματη μετάφραση: https://www.emma.de/artikel/many-sexes-nonsense-339765

Το κείμενο στα Γερμανικά (όπου και δόθηκε η συνέντευξη) βρίσκεται εδώ: https://www.emma.de/artikel/viele-geschlechter-das-ist-unfug-339689

Το κείμενο στα Γαλλικά βρίσκεται εδώ: https://www.emma.de/artikel/il-ny-que-deux-sexes-sans-aucun-doute-339759


** Μερικές από τις διακρίσεις της Christiane Nüsslein-Volhard: (Για περισσότερες δείτε εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Christiane_Nüsslein-Volhard)

Nobel Prize in Physiology or Medicine (1995)
Sir Hans Krebs Medal (1993)
Mendel Medal (1992)
Louis-Jeantet Prize for Medicine (1992)[1]
Albert Lasker Award for Basic Medical Research (1991)
Gottfried Wilhelm Leibniz Prize (1986)
Rosenstiel Award (1989)

[1] Ο Sven Lehmann είναι Γερμανός πολιτικός της “Συμμαχίας 90/Οι Πράσινοι”, που από το 2017 υπηρετεί ως μέλος της Bundestag από το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας.

[2] “Οι Πέντε Φίλοι” (αγγλικά: The Famous Five) είναι σειρά παιδικών διηγημάτων με περιπέτειες, που έγραψε η Αγγλίδα συγγραφέας Ένιντ Μπλάιτον. Το πρώτο βιβλίο δημοσιεύθηκε το 1942 και είναι το “Οι πέντε φίλοι στο νησί των θησαυρών”.